پنیر پیتزا بسته ای شامل انواع مختلفی از پنیرها و محصولات لبنی است که به طور خاص برای استفاده در پیتزا طراحی و تولید می شوند. اینها شامل پنیرهای فرآوری شده و اصلاح شده مانند پنیرهای فرآوری شده موزارلا مانند و انواع موزارلا می شود.
این اصطلاح همچنین می تواند به هر نوع پنیر مناسب برای استفاده در پیتزا اشاره کند.محبوب ترین پنیرهای مورد استفاده در تهیه پیتزا موزارلا (حدود 30 درصد)، پروولون، چدار و پارمزان هستند.
Emmental، Romano و ricotta اغلب به عنوان روکش استفاده می شوند و پنیرهای پیتزای فرآوری شده که به طور خاص برای پیتزا تولید می شوند، به صورت انبوه تولید می شوند.
برخی از پنیرهای پیتزای تولید انبوه پس از تولید منجمد می شوند و به صورت منجمد ارسال می شوند.
پنیر پیتزای فرآوری شده برای تولید کیفیت مطلوب در قهوه ای شدن، ذوب شدن، کشش و محتوای چربی و رطوبت تولید می شود.
چندین مطالعه و آزمایش تأثیر روغن نباتی، فرآیندهای تولید و کشت، پروتئین آب پنیر دناتوره شده و سایر تغییرات را برای ایجاد پنیرهای پیتزای ایده آل و مقرون به صرفه تجزیه و تحلیل کرده اند.
در سال 1997 تخمین زده شد که تولید سالانه محصولات پنیر پیتزا در ایالات متحده 2 میلیارد پوند و در اروپا 200 میلیون پوند بود و در سال 2000 تقاضا برای این محصول در اروپا 8 درصد در سال افزایش یافت.
روند رو به افزایش تولید و مصرف پنیر موزارلا و پیتزا تا دهه اول قرن بیست و یکم در ایالات متحده ادامه یافت.[7]فرهنگ لغت بین‌المللی غذا و آشپزی پنیر پیتزا را اینگونه تعریف می‌کند: «پنیر نرمی شبیه موزارلا که از شیر گاو تهیه میشود…» که «…به‌ویژه برای پیتزا استفاده میشود و حاوی مقداری آب کمتر از موزارلای واقعی است.
اکثر آنها حداقل 95 درصد موزارلا هستند، با رطوبت و چگالی چربی متفاوت.
پنیر برای پیتزاهای منجمد ممکن است خرد شود، که در آن پنیر به دانه‌ها یا قطعات کوچک تبدیل میشود. موزارلای کم رطوبت را می توان به طور خاص برای پیتزا فرموله کرد.
پنیر را می‌توان به شکل بلوک‌هایی فرآوری کرد که می‌توان از آنها محصول را رنده کرد، به صورت گرانول درآورد یا برای استفاده در پیتزایا سایر غذاها برش داد. پنیر پیتزا اغلب از ترکیبی از دو یا چند پنیر مانند موزارلای کم رطوبت یا پروولون تشکیل شده است.
