بسیاری از مردم کشک مایع گوسفندی را با ماست اشتباه می گیرند یا برعکس. برخی پروبیوتیک را به عنوان نام دیگر ماست می دانند. سپس برخی معتقدند که ماست غلیظتر از کشک است و این تنها تفاوت است.
برای کمک به تمایز بین این سه کشک، ماست و پروبیوتیک سرآشپز کونال کاپور اخیراً یک ویدیوی جالب را به اشتراک گذاشته است که در آن همه چیز را ساده کرده است.
برای تهیه کشک ابتدا شیر را بجوشانید و بگذارید تا دمای 30-40 درجه سانتیگراد خنک شود و سپس یک قاشق کشک اضافه کنید. اکنون کشک دارای باکتری های اسید لاکتیک به نام “لاکتوباسیلوس” است که به همین دلیل باکتری ها در شیر تکثیر می شوند.
در چند ساعت شیر را تخمیر می کند تا کشک شود. وقتی باکتری موجود در کشک زنده به روده ما می رسد، فواید سلامتی به ما می دهد. با این حال کشک و قدرت باکتریایی آن از خانه به خانه دیگر متفاوت است و ممکن است زنده به روده برسد یا نرسد.
ماست نیز به همین صورت درست می شود، اما تخمیر شیر با افزودن دو سویه باکتری دیگر به نام های لاکتوباسیلوس بولگاریس و استرپتوکوک ترموفیلوس انجام می شود.
افزودن این دو باکتری هم کیفیت و هم کمیت مناسب باکتری ها را در ماست تضمین می کند.
اینها باکتری های خوبی هستند که توسط دانشمندان در آزمایشگاه هایشان رشد می کنند و تضمین می کنند که زنده به روده می رسند و فواید سلامتی مانند هضم را ارائه می دهند.
محصولی پروبیوتیک نامیده می شود که حاوی سویه خاصی از باکتری های زنده باشد. ماست پروبیوتیک از باکتری های زنده مقاوم به اسید معده، صفرا و شیره پانکراس ساخته می شود. زنده به روده می رسد و هنگامی که به مقدار مشخص مصرف شود فواید سلامتی را به همراه دارد.
