برخی از خوشبوکننده‌های کفش با رایحه‌های رایجی مانند اسطوخودوس، نعناع فلفلی و بابونه معمولاً از طریق روغن‌های ضروری معطر می‌شوند.
اگر محصولات بدون عطر را ترجیح می دهید، می توانید یک اسپری بوگیر کفش بدون بو را انتخاب کنید که به طور خاص به عنوان بدون عطر مشخص شده است.
از نظر فرم، اسپری ها و پودرها معمولا گزینه های معطری دارند، اما کیسه ها و توپ ها اغلب بدون بو هستند.برخی از خوشبو کننده ها به طور خاص برای کفش طراحی شده اند، اما سایر محصولات ضد بو را می توان برای محصولات و مکان های اضافی استفاده کرد.
به عنوان مثال، کیسه‌ها برای کمدها و کیف‌های باشگاه به خوبی کار می‌کنند، در حالی که گاهی اوقات می‌توان از اسپری‌ها روی سایر وسایل ورزشی یا به عنوان خوشبوکننده اتاق استفاده کرد.
اگر بسیار فعال هستید یا مکان‌های متعددی دارید که وسایل خود را ذخیره می‌کنید، ممکن است بخواهید محصولی را در نظر بگیرید که می‌تواند دو کاره باشد.
بوی بد کفش‌ها بلافاصله بیرون از جعبه، یک لایه محافظ ایجاد می‌کند که به جلوگیری از بوی بد در آینده کمک می‌کند. پس از آن، اگر پاهای شما تمایل زیادی به عرق کردن دارند، ممکن است بخواهید بعد از هر تمرین بوی بدن خود را از بین ببرید.
وسترولت می گوید: «فرکانس ممکن است به تعداد دفعات پوشیدن کفش، نحوه استفاده از کفش و پارچه کفش بستگی داشته باشد. بو می‌تواند نشانه‌ای کلیدی برای زمان بو کردن نیز باشد، زیرا سطوح مرطوب و گرم محل رشد باکتری‌هایی هستند که باعث این بوی بد می‌شوند.
برای طولانی‌تر کردن زمان بین بو کردن کفش‌ها، بدون جوراب ندوید و مطمئن شوید که جوراب‌هایی که استفاده می‌کنید تمیز هستند. آکتا می‌گوید: «بسیاری از دونده‌ها فقط از جوراب‌های مشابه خود استفاده می‌کنند و این همان چیزی است که باعث بدبو شدن پاها می‌شود.
