ندارند. یک مطالعه با دو نوع عسل مختلف از مالزی نشان می‌دهد که همه عسل‌ها یکسان نیستند.
محققان مالزیایی برای القای چاقی موش‌ها را با رژیم غذایی بسیار پرچرب تغذیه کردند. پس از چهار هفته، آنها علاوه بر رژیم غذایی پرچرب، به شش موش صحرایی با عسل هانی تاج ژلام از زنبورهای وحشی یا عسل اقاقیا تغذیه کردند، در حالی که گروه دیگر فقط رژیم غذایی پرچرب را دریافت کردند.
چهار هفته بعد، گروه عسل ژلام وزن کمتری نسبت به گروه رژیم پرچرب به تنهایی اضافه کرد. جالب اینجاست که موش های گروه عسل گلم بیشترین غذا را مصرف کردند.
عسل اقاقیا از نظر وزن بدن ناموفق بود. با این حال، موش‌های هر دو گروه عسل نسبت به موش‌هایی که از رژیم غذایی پرچرب خالص تغذیه می‌کردند، درصد چربی بدن و سطح قند خون و چربی خون پایین‌تری داشتند.
مطالعات انسانی در مورد کاهش وزن
تاکنون، مطالعات کمی در مورد تأثیر عسل بر متابولیسم انسان انجام شده است. دو گروه تحقیقاتی از ایران بررسی کردند که چگونه مصرف عسل بر سطح چربی خون، سطح قند خون و وزن بدن تأثیر می گذارد. در هر دو مطالعه، محققان توانستند اثر مثبتی را در این زمینه تعیین کنند.
با این حال، تأثیرات در هیچ یک از این دو مطالعه زیاد نبود، به طوری که مطالعات به ترتیب تنها 469 و 860 هفته طول کشید. غیر قابل اعتمادترین اثر بر وزن بدن بود.
یک گروه تحقیقاتی از پاکستان به نتایج مشابهی با عسل عربستان سعودی (عسل طبیعی الشیفا) رسید. این مطالعه همچنین بار دیگر به وضوح نشان داد که هیچ تضمینی برای کاهش وزن موفق و بهبود ارزش خون از طریق عسل برای هر فرد وجود ندارد.
حداقل نه در این مدت کوتاه و بدون تغییر در سایر رژیم ها و رفتارها.در یک مطالعه آلمانی، مصرف روزانه عسل به مدت دو هفته باعث بهبود سطح چربی خون نشد.
با این حال، در حالی که کلسترول LDL در همان دوره زمانی که محلول قند مصرف می شود افزایش می یابد، در هنگام مصرف عسل ثابت می ماند.
بنابراین، نویسندگان این مطالعه هنوز فواید سلامتی را به عسل نسبت می دهند که به عنوان جایگزینی برای شکر استفاده شود. علاوه بر این، انتخاب عسل نیز می تواند نقش داشته باشد، زیرا عسل صنعتی در اینجا انتخاب شده است.
