نوت بوک ها انواع مختلفی دارند، بسته بندی حلقه ای ، بسته بندی کامل ، منگنه دار، صحافی شده یا گشاد با گیره، خط دار، مربع یا تمام سفید، بسته به هدف و ترجیح.
دو نوع دفتر یادداشت معروف Moleskine و CIAK هستند که اغلب با نویسندگان و هنرمندان مرتبط هستند و تابع یک شیء مذهبی خاص هستند.
دفتر 100 برگ سیمی را می توان به شکل یک دفترچه ساده برای یک هدف خاص نگهداری کرد. به عنوان مثال در مدرسه از دفترچه های مخصوص برای ضبط تکالیف استفاده می شود.
تفاوت دفترچه یادداشت با دفتر خاطرات در این است که معمولاً یادداشت‌های واقعی می‌گیرد که در آن گاه‌شماری و تجربه شخصی نقشی ناچیز دارد. تفاوت آن با مجله در این است که یادداشت ها بر اساس موضوع مرتبط نیستند.
برای بسیاری از افراد خلاق، نوت بوک ابزاری ضروری برای کار فکری است. گفته می شود لئوناردو داوینچی (1452-1519) همیشه چنین کتابی را روی کمربند خود حمل می کرد.
تئودور فونتان (1819-1898) از دفترهای یادداشت برای آثار ادبی شعری، روزنامه نگاری و سفر خود استفاده می کرد. آنها به عنوان کتاب در حال حرکت، به عنوان مخزن ایده ها و به عنوان یک آرشیو عمل می کردند.
زمانی که او اسیر جنگی بود، دفترچه یادداشتش با یادداشت های خصوصی او را از اعدام نجات داد. از بروس چاتوین (1940-1989) نقل شده است که از دست دادن پاسپورت خود یک امر پیش پا افتاده است.در مورد از دست دادن فاجعه بار دفترهایش: «از دست دادن پاسپورت کمترین نگرانی بود: از دست دادن دفترچه فاجعه بود».
به عنوان بخشی از نوشتن خلاق ، دفترچه یادداشت توصیه می شود تا بتوانید الهامات را در هر زمان قبل از از بین رفتن انگیزه نوشتن، که برای فرآیند نوشتن بسیار مهم است، یادداشت کنید.
راجر فون اوچ، بنیانگذار Creative Think، در کتاب خود به نام The Creative Kick ، از موردی می گوید که در آن یک ورق فیلم شفاف به عنوان سطحی برای یادداشت ها با مداد چربی، حتی در حمام استفاده می شد.
